کد مطلب:29394 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106

به هنگام سوار شدن












4449. عمل الیوم واللیلة - به نقل از حارث -:[ علی علیه السلام ] از درِ قصر (دارالحكومه) خارج شد و پای خود را در ركاب گذاشت و گفت:«به نام خدا!».

هنگامی كه روی چارپا قرار گرفت، گفت:«سپاسْ خدایی را كه تكریممان كرد و بر خشكی و دریا سوارمان ساخت، از پاكی ها روزی مان كرد و ما را بر بسیاری از آفریده هایش برتری خاصّی بخشید. "منزّه است كسی كه این [ مَركب ] را برای ما رام ساخت، و[ گرنه] ما را یارای [ رام ساختن] آن نبود و ما به سوی پروردگارمان بازخواهیم گشت"».

آن گاه گفت:«بار خدایا! بر من ببخش؛ چرا كه گناهان را جز تو كسی نمی بخشد».

سپس گفت:«از پیامبر خدا شنیدم كه می فرمود:"خداوند عزوجل از بنده اش خشنود می گردد، هنگامی كه بگوید:پروردگارا! بر من ببخش؛ چرا كه گناهان را جز تو كسی نمی بخشد"».[1].

4450. الأمالی - به نقل از علی بن ربیعه اسدی -:علی بن ابی طالب علیه السلام سوار شد و هنگامی كه پایش را در ركاب گذاشت، گفت:«به نام خدا!» و زمانی كه روی چار پا آرام گرفت، گفت:«سپاسْ خدایی كه ما را اِكرام كرد و در خشكی و دریا حمل كرد، از پاكیزه ها روزی مان داد و ما را بر بسیاری از آفریدگانش برتری خاصّی بخشید. "ومنزّه است كسی كه این [ مَركب ] را برای ما رام كرد، و[ گرنه ] ما را یارای [ رام ساختن ] آن نبود".

آن گاه، سه بار خدا را تسبیح، سه بار تحمید و سه بار تكبیر گفت و آن گاه افزود:«بار خدایا! بر من ببخش؛ چرا كه جز تو كسی گناهان را نمی بخشد».

آن گاه فرمود:«پیامبر خدا چنین می كرد و من پشت سرش سوار بودم».[2].









    1. عمل الیوم واللیلة، ابن سنی:499/176.
    2. الأمالی، طوسی:1126/515، بحار الأنوار:23/295/76 و 38/299.